Sarıl Boynuma Şiiri - Murat Demir

Gözlerin mi görmüyor yüreğin mi önünü
Sen nasıl kaybettin ki sen bu aşkın yönünü
Böyle beklemek olmaz böyle ömrün sonunu
Kollarını aç hemen aç ta sarıl boynuma

Bırak koşsun gönlünü dağların doruğuna
Dert olsa da ucunda değmez mi yar uğruna
karın kışın boranın aldırma soğuğuna
Kollarına aç hemen aç ta sarıl boynuma

Gücün yoksa yerinde otur dinlen ve düşün
Unutma ki bir yerde yuvası var her kuşun
Zamanın varken buyur bozulmadan duruşun
Kollarını aç hemen aç ta sarıl boynuma

Her sefa da bir cefa olacaktır elbette
Sende bir kaç adım at birazcık gayret ette
Ne kitabı var bunun ne okunur mektepte
Kollarını aç hemen aç ta sarıl boynuma

Çekinme;
Sonuçta her sevgili bir yabancı değil midir
Boş ver ufak tefek işleri, onu bunu
Sevda denizinin derinliklerine doğru
savur gitsin kulaçlarını
Bir insan kaç defa gelir ki dünyaya
Bugün varsak yarın yokuz
Zaman öğle bir anki
Yaşa işte gelmişken
Biz bize sarılmışız
ne olmuş sanki