-Tek bir kurşun dahi atmadan donarak şehit düşen 90 bin askerimizin aziz hatırasına-
Tiz bir sessizlik etrafta…Her şey “kar”dan çıkan ayak seslerine kulak kabartmış.Bulutlar bile kıpırdamıyor.Yalnızca sema gözlüyor Sarıkamış’ı…
Sarıkamış’ta bir dağ…Dağda bir “kar”..”Kar”ın üzerinde binlerce asker…İşte gökten bir “kar” tanesi düşüyor Sarıkamış’a doğru…Gökten bir “kar” tanesi düşüyor sanki hiç yere inmek istemeyen bir edayla…Bir rüzgarın esmesini istiyor o “kar” tanesi…Rüzgar esse de uçurtsa beni başka diyarlara diyen bir yalvarışla…Esse de askerlerin üzerine düşürmese beni duasıyla bir “kar” tanesi geliyor Sarıkamış’a…
Düşüyor o “kar” tanesi bir askerin kalbine. Daha fazla dayanamıyor eriyip gidiyor oracıkta.O askerin vatan sevgisiyle yanan kalbinde eriyor. Bir “kar” tanesi daha düşüyor semadan askerin kalbine.O da dayanamıyor eriyor.Bir tane daha düşüyor…Bir daha…Bir daha…Dayanamıyor artık o kalp o kadar “kar”a…Bu sefer o kalp donuyor oracıkta.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta