Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
'Sebep olan ister miydi böyle olmasını' mavallarını da duyarız ya, duyduk ya bir asra yakın zamandır..
Sebep olanların -istisnasız- Allah belasını versin
Allah gani gani rahmet eylesin. Onlar bu vatan için, dinleri için, dilleri için, bayrakları için hiç korkmadan ölüme yürüdüler. Umarım onlara layık olabiliriz. Yine ağlattınız beni. Allah razı olsun : )
tebrikler
Doğru doğru tesbitler doğru. Şiirdeki teesbitler doğru da. Amma amma Sarıkamış Harekatı yanlıştı. Sağolasın Bacım. Tebriklerimi sunarım. A. sandal
Ne zaman kar yagsa aklima bu facia gelir..Yüregim gözlerime hucum eder..
Yüreginizi koyarak yazdiginiz bu destanla bir kere daha hüzne gark oldum..Nesiller boyu okunacak bir eser.. Allah bize bir daha öye acilar yasatmasin,,Tebrik ve tesekkürlerimle saygiyla selamliyorum
Sadaka i cariye olur inşallah,bu eser müellifine.Baki Selamlar.
ALLAH RAZI OLSUN... Gökan Öztürk
Sarıkamış hadisesi beni çok yarlar.
Ama zafere yararı da var diye düşünüyorum.
Mekanları cennet olsun.
Selam ve duam ile.
Onlari teslim alamadim. Çünkü...’
Rus Kurmay Baskani Pietroroviç, anilarinda Sarikamis’a kavusan o bir avuç kahramani söyle anlatacaktir:
“Ilk sirada diz çökmüs bes kahraman. Omuz çukurlarina yasladiklari mavzerleri ile nisan almislar. Tetige asilmak üzereler. Ama asilamamislar. Kaput yakalari, Allah’in rahmetini o civan delikanlilarin yüreklerine akitabilmek istercesine semaya dikilmis, kaskati... Hele biyiklari, hele hele biyiklari ve sakallari! Her biri birer fütuhat oku gibi çelik misal. Ya gözler? .. Dinmis olmasina ragmen su kahredici tipinin bile örtüp kapatamadigi gözleri! .. Apaçik! .. Tabiata da, baskumandana da, karsisindaki düsmana da isyan eden ama Allah’ina teslimiyetle bakan gözler... Açik, vallahi apaçik! ..
Ikinci sirada öyle bir manzara ki, hiçbir heykeltras benzerini yapmayi basaramamistir. O ürkütücü ayaza ragmen, saglarinda fisekleri debelenerek üzerlerinden atmaya tenezzül etmemis iki katirin yaninda baslari semaya dönük, alti masal güzeli Mehmed... Sandiklari bir avuçlamislar ki, hayati biz ancak böyle bir hirsla avuçlayivermisizdir. Öylesine kaskati kesilmisler.
Ve sag basta binbasi Mustafa Nihat. Ayakta... Yarabbi, bu bir ayakta durustur ki, karsisinda düsmani da, kâfiri de, lanetlisi de Allah’in huzurunda diz çöküs halinde gibi. Endami, düsmani dize getiren bir tekbir velvelesi gibi. Belinde, fiseklerinin yuvalarini tipi ile kapatmaya bütün gece düsen kar bile razi olmamis. Sol eli boynundaki dürbünü kavramis. Havada donmus, Kale sancagi gibi... Diger eli belli ki, semaya uzanip rahmet dilerken öylesine taslasmis. Hayrettir, basi açik. Gür erkek kömür karasi saçlari beyaza bulanmis...”
Ve Moskova’daki askeri müzede sergilenen bu satirlarin sonu söyle biter: “Allahuekber Daglari’ndaki Türk müfrezesini esir alamadim. Bizden çok evvel Allah’larina teslim olmuslardi. 24.12.1914 Persembe.”
Gerçekten etkileyici..
Üşüdüm.
Bu şiir ile ilgili 28 tane yorum bulunmakta