ceketi avrupaiydi, sıralı sarı düğmeleri köreltirdi güneşi bile
ve general görünüşü verirdi dedeme. daha yakışıklı yapar,
daha bir ciddi gösterirdi onu. ve o, sakalını kısacık kırpar,
uyum içinde olmaya çalışırdı hep havalı ceketinin ahengiyle.
onu kim bilir nerden almıştı, ya torunlarından arda kalmıştı,
ya da bir bağıştı bu ceket, dünya görmüş bulgarların birinden,
dedemi türk olarak tanıyan, türk olarak bilen, onun için seven.
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta