Yaşıyorsan
Şair değilsin.
Ölmelisin
Ölünün ardından konuşulmaz.
Ve sen şair değilsin
Ölürsen
Öldüm dedin
Pek çok kez(ölüme yattın)
Ölümü hiç bilmeden
Öldüm sandın
Zamana inat
Son sürat atan nabzına inat
Özgürlük dediğin
Bir kalbi ezip geçmekse eğer
Ve hiç saymaksa bir varlığı
Onulmaz acılara teslimken ruhu
Kendini kandırmaksa
Yok saydıklarını zifire itmekse
Mavi maviydi gökyüzü
Senin gelişinin ertesi
Mavi maviydi kalbim
İçim dışım sen dolu
Gözlerim senin tatlı rüzgârınla hülyalı
Aklım sende yitik
Sevdin..
Ne çok, ne candan..
Sevdin..
Yandın.. İçin için..
Buram buram
Gözlerinde sevdanın dumanı
Sonbahara çalan bir zamanda
Havada bir garip yangın.
Yaz sonun kucağında
Geçmiş... Yılgın... Teslim...
Bir acı sarmış yeşili çalınmış doğayı
Hazin, yanık...
Ve bir umuttu yaşamak dediğin.
Bir dolu umut
Kucak dolusu
Yollar dolusu.
Karanlığın içinde
Aydınlığı aramaktı.
Yaş otuz beşe iki kala
Şairin yolun yarısı dediği...
Bir nefes ötede... Bir adım.. Bir dönüm..
Sonrası...
Belki gerçekten bir ömrün yarısı
Belki de değil...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!