Sarı yapraklar uçuşurken havada,
Boş, boş akıllar çıkıyor karşısına.
Çarpmamak için yaprak onlara
Savruluyor bir o yana,
Bir bu yana.
Bakıyor yaprak aşağıya;
İnsanlar yürüyor durmadan karanlığa
Yaprak;
Arıyor toprağını
Son bir umutla
Kıvrıla, kıvrıla iniyor yaşama.
Boş akıllı insanlar
Hızla basıyorlar sarı yaprağa
Yaprak gömülünce toprağa,
Yeni bir can ve umut oluyor
Dünyaya.
Kayıt Tarihi : 10.6.2009 12:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)