Sarı Yapraklar Şiiri - Muhip Fuât Gülrek

Sarı yapraklar bırak âsi baharlara,
Umutla dolu kaybolan rüzgârlara.
Kopmasın sakın dalındaki mutluluk,
Bil ki reyhanlar, yapraklar sana aşık.

Sarı aşkları unuttun sonbaharda bile,
Daldın kış zamanı o sessiz maviye,
Büründün sevimsiz ruhlara aniden,
Dört duvarı eskimiş mutluluksun sen.

Sarhoşça düşerken birer birer semâdan,
Kapıldığım beyazlığa vedayım artık ben.
Biliyorum bıraktığım gibi kalmayacaksın,
Eriyerek gidecek eriyerek kaybolacaksın.

Kış günleri kulaklara aşina bir sestin,
Isınmaya yakınlaştığım o son nefestin,
Biliyor musun karlara basmıyorum artık?
Karlar ve ben, seni kışlara bıraktık.

Sarı yaprakları hatırla şimdi,
Çaresizce bulutlarda seni bekledi,
O yapraklar kişimdi sana üzgün,
Duygusuzca yığılan karlara üzgün.