Güz yapraklarının en sarısı sendin,
İlk sen düşmüştün dalımdan.
Bense o gün bugün mevsimleri takmıyorum kafama,
Varsın ayaz vursun gövdeme, dallarıma.
Bir akasya ağacıyım ben,
Kokardım geceler boyu, leyli.
Sen dalımdan sararıp düştüğünden beri
Yaz gelir,güz gelir,kış gelir,bahar gelir,
Hiç bir mevsime kokmaz oldum, leyli.
Feryat etme, rüzgârla birlikte es,
Yağmurla birlikte yağ gerekirse.
Susma kalbim akasyasın sen,
Bak sararıp düşen yapraklarda,
Gidemediler bir metre uzağa,
Senin işte kalmadı ahın yerde.
Mine Yılmaz Sevinç
08.Eylül.2022
01:20
Kayıt Tarihi : 23.5.2025 01:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!