Sarı Ve Mavi Şiiri - Kudret Kobal

koyu bir gecenin içinde
düş bir kadın
uzak bir adam

gökkuşağı arıyorduk ikimiz de
... o deli yediği
Temmuzdun sen
Aralıktım ben
ben sarı sen mavi
nasıl buluruz kalan beş rengi
sen güneştin ben ay
kovalardık birbirimizi
nerede buluşur
nerede kavuşurduk
yıldızlar çok uzak
rüyalar hep yalan
günler geçerdi
özlem ile
aylar yıllara
yıllar ömüre
biz vuslata hasret

sen Nisandın
ben Zemheri
sen bir deli yağmur
ben bir tipi
sen açmaya korkan bir papatya
ben dalında kurumuş bir zerdali
hangi çiçeğe can verebilirdik
sen kardelenleri öldürürken
ben begonvilleri

vuslata erip
yeşil bile olamazken
gökkuşağı olmak imkansız
dedim ya ben sarıydım
sen mavi

ne kavuşmak imkansız
ne de ayrılmak
sen adı
konmamış bir şiirdin
ben yarım kalan bir beste
ne unutulduk
ne de bir şarkı olabildik dillere