sararmış yine hiç ses vermeden yapraklar
rüzgar yine tanıdık kederiyle bir bir dolaşır boş sokakları
ve istemeden sonra misafirim olur açık pencereden;
saçlarımı okşar
öper yanaklarımdan
geldiği gibi gider sonra istemeden
açık kalan diğer pencerden...
oysa evimin bir tek kapısı vardı;
girdiğin kapıdan çıkmış olamazsın!
Kayıt Tarihi : 1.5.2005 03:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)