Ruhum, sarı sevdaları kucakladığı gözlere bir baktı,
Tomurcuklanmış bir coşkuyla parlayan umutları gördü.
Aydınlık, masmavi duygular egemen olmuştu yüreğime,
Zaman durmuştu, dalgalar çekilmişti sanki.
Gözlerinin derinliğine çektin beni,
Parıltılı yıldızların şavkı vurmuştu, büyülendim.
Gözlerimi kapatıp daldım içine umarsızca.
Er doğan güneşlere, seherde uçuşan kelebeklere sevdalandım.
Karanlıklarda yıldızlarla yolunu arayan bir insandım.
Sorgulayan gözlerinde başladı bütün telaş,
Kopuyordu fırtınalar, volkan patlamasıyla fırlayan kraterler,
Akan lavlar, göğe yükselen tozlar, dumanlar, küller ve kor alevler.
Sensiz gemileri yakmıştım artık.
Yalnızlık çoktan limandan ayrılmıştı.
Bir sen vardın dünyamda ve olacaktın sonsuzla.
Sevgi bağının sarmaşıkları ile sımsıkı sarmaladın,
Sevdin beni,
Ayaklarım dolanıyordu.
Hüzünlerin en koyusu gecelerde kalmıştı.
Karanlık, izbe gecelerde sadece kaldırımlar ıslanacaktı.
Kalbimi dolduran neydi?
İliklerimi ısıtan, nefesini soluğunu hissettiren neydi?
Beklemelere değmişti be!
Susuzluklar boşuna çekilmemişti,
Sanki böyle ilk kez bakıyordu,
Öyle de bakılır mıydı?
Kayıt Tarihi : 26.10.2005 17:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)