Sarı Orman Şiiri - Mehmet Kuvvet

yasaklandığından beri elma adem’e
üzümdeyim, elimi çekemiyorum bağdan
ay şeklinde hüzün, başımda duman
görüyorum gözlerinde üzüm bulanıklığını
neyi kurtardığımızla avunacağız bu yangından

köyünden geçen trenlere saklandım
üzerime giydiğim yabancıyla dönüyorum kendime…

bir kadının kalbi kırılıyor aşk’a
uçurumdayım, elimi çekiyorum yaşından
gençliğin yeşerttiği bahçe sarı orman
görüyorum, dilinde haykırışlar bir başkaldırı
sessizce ağlıyor sesli harflerim, her şey yalan!

köyünden geçen trenlere yasaklandım
üzerime giydirdiğin yabancıyla dönüyorum kentime…