Sevdiğinden uzağa düşer sarı odalar
Kapatmaz yaşanan acıların izlerini
Hasretlerin rengi sinmiş perdeler
Seçemezsin sır taşımayan aynalarda
Eskimiş yüzlere karışır yüzün
Kırık umutların ağırlığı çöker bakışlarına
Hangi aynaya baksan,
Hüzünlü gözler görürsün
Yatağa birikmiş korkuları saklayamaz örtüler
Az önce koyduğun yerde bulamazsın ellerini
Silinir sol koynunda sakladığın kokular
Keder yüklü sandalye taşıyamaz artık
Düşünmekten yorgun bir adamın yükünü
İçinde sevmeye dair ne varsa canlansın istersin
Tek tek ölümlerini seyreder sonra,
Cama yapışmış yaşlı gözlerin…
Ölenler sana mı yakın,
Sevdiklerine mi,
Bilemezsin…
Kayıt Tarihi : 6.5.2007 17:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Güzel](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/06/sari-odalarda-huzun.jpg)
Tek tek ölümlerini seyreder sonra,
Cama yapışmış yaşlı gözlerin…
Ölen sana mı yakın,
Sevdiklerine mi,
Bilemezsin…
özellikle ilk dizesini almadım abi ...
telefon ve mesajın güncelliği ve güzelliğin yanına gitmemiş gibi geldi..
nedendir diye düşündüm galiba zamane şarkılarından kaynaklandı bu düşünümüm ..
hani telefonun yanında bekliyorum
aramayacaksın biliyorum ... gibi
e niye bekliyosun o zaman derim hep o şarkıyı duysam .... sen arasana :)
tbr abi
TÜM YORUMLAR (1)