Yine aynı masaya oturdum,
Yine aynı saatte
Her cumartesi buluştuğumuz kafede..
Sarı kurdeleler yapmıştım sana
Takmak için mor saçlarına
Yeşil dallarına umudumu asmıştım
İsmini tek tek yapraklarına yazmıştım
Gelmedin.. saatler saatleri kovaladı
Benden önce kurdeleler ağladı!.
Kalkmadık yerimizden bir vakit
Öylece seni bekledik..
O kapıdan girdiğin anı
Kurdeleler ve ben, çok hayal ettik
Terk ettim orayı epey sonra
Kurdeleyi, tek başına bıraktım masada..
İki sevgili oturdu benim ardımdan
Hemencecik kalkıverdiler durmadan
Belli ki çok rahatsız oldular
Sarı kurdelenin göz yaşlarından!..
Kayıt Tarihi : 2.4.2022 12:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Aydoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/04/02/sari-kurdele.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!