Seni kalbimin en elemli yerine gömdüm
Oturup ağladım sonra saatlerce.
Bir kuş geldi kondu başucuna
Yağmur ağlıyordu o gün, daha bir hüngür!
Avuçlarımı açmıştım ki Tanrıya
Parmaklarımın üzerinde biriken damları içip gitti kuş
Salına salına gitti yıldızlar alemine
Kolsuzdum, kanatsızdım gidenlerin ardından oysa ben.
Bir yaprak düştü
Sonbahara gömdüm onu ben.
Çırılçıplak dallarda çırıl bir yalnızlık ve utangaçlık
Hayasızlık bu mevsimde çıktı ayukka
Ağaçlar ahlaksız dergilere kapak.
Sarı saçların anımsandıkça
Kalbimde saralı nöbetler.
Kalp sonbahar bileşiminde hep
Tuttuğum takımı bırakıyorum ben bu yüzden.
Kayıt Tarihi : 20.2.2003 02:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!