Hani sen her gün,
saçların da buğday tanesiyle
uyanıyordun ya!
hani yoncalar kıskanıyordu seni...
Gözlerin bögürtlendi,
kirpiklerin batıyordu ya!
dudaklarıma
ben her seferinde sığırcık.
Hani saçlarında Poyraz uçuşuyordu
biz bir şehri terkediyorduk
bir evi,
bir anıyı
hani sırılsıklamdı İstanbul!
yalnızdık…
Bir nefes sesine akıyordu su
ben her adımda sarı buğday.
Hani sen yoksul bir kenttin,
zeytin ekmek kokardı ya tenin,
hani rakı sinmişti balık etine
ve nisandı üzüm;
biri şiir okur,
biri türkü söylerdi...
Sabahlara kadar mavi,
sabahlara kadar şiir,
sabahlara kadar aşk,
ömür boyu hürriyet ama...
İstanbul' da ben
senin titreyen ellerini
kaybettim…
2 Aralık 2001-17 Şubat 2002
Tolga BozbekKayıt Tarihi : 25.6.2002 07:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!