Sarı bir akrep saçların,
kuyruğundaki iğne tenimi deler geçer,
zehrin bir şırınga kadar soğuk,
damarlarımda kıvrılarak iner inilti.
Ölüme çeyrek kala,
sıcak bir titreme sarar içimi.
Panzehir dudakların;
bir hayat öpücüğü değil,
son nefes hava gibi çeker beni geri.
Öylesine esrik, öylesine aç,
sarı bir akrep saçların;
kuytu gecenin içinden çıkar,
avını değil, avcıyı bekler.
Tenim zehrine susamış,
yüreğim yalnızca o yakıcı ılıklığa.
Kanımda pıhtılaşır bütün acılar;
ben müptezel bir bağımlıyım,
adın her vuruşta tekrarlanan tek iğne.
Aşk eritiyor gözlerimi;
âmâ birinin ışığa yalvarışı bu.
Senin kutsiyetinin gölgesi düşer üstüme,
ve ben yine beklerim,
damarlarımdan iğnenle
zerk edeceğin o son,
o en tatlı ölümü…
Kayıt Tarihi : 5.12.2025 11:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!