Sarı bakan sevgili Şiiri - Sezer Aydınlık

Yağmur tanelerinde izlediğim en güzel kareydi yüzünün gülümsemesi,
yüzüme düşüyordu sarı rengin en güzel şekli
Hafızamda sakladığım en eskimez anıları
Yeniden parlatıp takıyorum kalbime
Yaşanmamış onca hayalin figüranı
Bir sen bir de ben.
Oynuyoruz bütün yaşadıklarımızı yeniden
Her yaşadığımızda kaybediyoruz tüm yaşayamadıklarımızı
Dökülüyor üzerimizden ilk heyecanlar ve dokunuşlar
Yağmur sonrası....
Güneşimi gördüm
Parlak bir hüzün vardı üzerinde
Yandıkça ağlıyordu
Duygularının birbiriyle cenk ettiği bir anı yakaladım
Buldum onu, sarı gülüyordu.
Sarıldım...
Bende ağlıyordum artık
Ya da yanıyordum
Esrik bir gülümesede kayboluyordum.
Bir ses “hayat nedir?” dedi.
“Hayat otobüsün sağ camından bakarken sol camdan kaçırdıklarımızdır” diyemedim.