Yaşamın iki yanıdır; acılarla mutluluklar
Çıkılan bu sarp yokuşta, dikenlidir yolculuklar
Umutların hep enginde, tanımazsın engelleri
Aldırmaz bu hayat sana, batar azgan dikenleri...
Kim ne buldu bu evrende, kor yeşil hep mi umuttu
Gün oldu çağlattı yaşam, gün oldu felek unuttu
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
