Aşkın, İlkbahar aylarında,
dallarda açmış bembeyaz çiçeği
üzerine konup-kalkan dudaklarına
öyle taze, öyle çekici geliyordu ki,
bugün hala, yüreğinin yanık ucunda,
Görseydin, sen de ağlardın, eminim..!
Yeşil; doğuştur, gençliktir, aşktır.
İlkbaharda daha mutludur aşıklar,
kısa kısa sürer dargınlıklar, ayrılıklar..
Daha yaz gelecek, sıcaklar basacak,
aşkın bacasından dumanlar tütecek,
büyük kavgalara da zaman gelecekti..!
Aşkın Sonbahar aylarında,
gazel oldu aşkın yeşil yaprakları,
rüzgarla savruldu, yağmurla çürüdü..
Kuru bir dalda son bir yaprak da olsa,
kalsa, yeter diye çok dövünüp durdular..
Duysaydın, sen de ağlardın, eminim..!
Sarı; vedadır, ayrılıktır, ölümdür.
Sonbaharda üzgündür, yaşlıdır aşıklar;
çok zaman batan güneşe bakar, ağlarlar;
sık sık kavga eder, uzun sürer ayrılıklar;
kalpler soğur, tütmez artık aşkın bacası..
Kar yağacak, kalın giysilerine bürünecektir aşk..!
Hüzünlüdür, yaşlıdır benim fotoğraflarım,
Sonbaharı yansıtır, sarıdır, anılarım gibi işte..
İlkbaharda gezdiğim yerlerin, aktığım derelerin,
sarısına koşarım dostumla, yeni Güz geldiğinde..
Tek tek hatırlarım her şeyi, beklerim batan Güneşi,
basarım deklanşöre, Ufukta solup kızıla döndüğünde..
Herkes yeşili sever belki de aşkının en iyi anısına..
Sonbaharı severim.. Sarı yakışır benim de aşklarıma…
Kayıt Tarihi : 22.3.2018 16:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
30 Ağustos 2017

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!