Sarı Şiiri - Kpt Yılmaz Bektaş

Zaten sarıydı tuttu bir de soldu
Pembesine de neden aynısı oldu
Dikenleri bir halen daha duruyor
Her güzellik işte bu sonu buluyor
Bu işler de insanı pek bir yoruyor?
Neresinden bakarsan bak aynı
Aynaya bakıp zannettiğin şeylerse ayrı:
Kendi elinle yüzünü tutmayacaksın.
Önüne her çıkana uymacaksın
Kaderinse; sahip çıkacaksın!
Hele iş ömrüme ömür katmaksa
Gamı kederi bir yana bırak da
Kendini bir şey herkesi sen;
Sanmayacaksın. Ya sevgi, saygı!
İyi şeyleri de abartmayacak
Arada bir değil mutlak daha sık
Her ses çıkaranı duymayacaksın!
Her insan bambaşka bir yol
Hayat dediğinse; kesişen yollar
Renkler, kokular ve çeşitli tatlar..
Gözlerini kapa. Gönlünle birlikte,
Kollarını aç be bekle, bulacaksın:
Ya Mevlayı Ya da Mevlayı…

Yılmaz BEKTAŞ