Sarhoşum Şiiri - Fahri Bulut

SARHOŞUM
Haylaz yaz yağmurunun birden yağdığı gündü,
Bulutların toprağa sütün sağdığı gündü,
Yedi renk gök kuşağı yere ağdığı gündü,
Dört dudak alev alev yandı güneşe döndü,
Bir birinin üssüne bülbül, gül oldu bindi,
Hasretten ve özlemden kibrit gibi tutuştuk,
Yanağından öptüğüm günden beri sarhoşum.

Yarı ıslak olanda kulübeye sığındık,
Kaçma en güzel benden diye diye ısındık,
Kalbinizin sesini kalplerle dinliyorduk,
Heyecandan ikimiz ahlarla inliyorduk,
Birden bire sarılıp kibrit gibi tutuştuk,
Ak göğüsten emdiğim günden beri sarhoşum.

Alnımdaki çizgiler, tut ki bahtım karası,
Yüzümdeki morluklar geçmeyen dil yarası,
Kaçma güzelim benden aşktır bunun burası,
Sevgi yalanla değil özden akıp gelmeli,
Sevdanın ışınları bağrımızı delmeli,
Ballı dilden yediğim günden beri sarhoşum.

Kalpler birlik çarpanda yüzler pembe gülmeli,
Hayaller, düşler birlik gece, gündüz yelmeli,
Bir gonca gül açmalı iki gönül bir dalda,
Birlik başlayan yaşam yine birlik bitmeli,
Koyun koyuna ölüp bir tek kabre girmeli,
Kaçma en güzel benden, inan ben güzel yemem,
Leblerin den içtiğim meyden beri sarhoşum…
14 MAYIS 2017
FAHRİ BULUT RIZAZADE