Sarhoşum Şiiri - Ahmet Ağır

Nefret, nefret olalı
Böyle yaşanmamışdır bir bedende
Bunca kin kusulmamıştır
En huzur dolu anlarda bile.

Ben çoktan söndürdüm
İçimdeki sana karşı ışıkları
Zaman en güzel ilaç
Boşuna yanmışım onca vakit

Hoşgeldin hayat sefalar getirdin
Yarımdım şimdi bütünlendim
Yeniden doğdum gözümü açtım
Ya daha önceleri nerdeydin

Başım dönüyor durmadan
Mutluluktan dört bir yana savrulan
Siyahlar bile giyiyorum kasmadan
Sarhoşum ben, bilin bakalım neden.