Pencereden dışarı her baktığımda,
Anlamsız gözlerimde canlanan şehir İzmir.
Ve eskisi gibi düşünceli,
Herkese gülen eğlenceli biri değilim.
Çukurda çaresiz hissediyorum ve sana yalvarıyorum.
Her geçen gün kendime yabancıyım,
Kaybolduğun gün içmeye başladım.
Yıllar geçse bile yine hatırlar mısın beni?
El yordamıyla bulamıyorum içsel evi,
Kahverengi gözlerinde gizli meşale alevi,
Uzaklığın bizi değiştiremeyeceği kesin, hey neredesin?
Ya tadacağız iksiri hayat boyu,
Ya da içeceğim zehri ölüme doğru..
Artık bitsin bu oyun,
önceliğim; boyun
eğeceğim bir kadın.
Nakarat;
Ah taşırdım, kadehim boş!
Meleğim senelerdir gördüklerim bir hayaletti.
Ve kaybettiğinde öğrenir sarhoş,
Eyvah(2) bir bütün sevmeyi mahvetti serap.
Yıldızları saydığım sihirli çiftlikti Terkos..
Ve sensiz geceler sonsuz,
Tekrar kollarıma koş..
Her gece uyumadan, ilişkinin derinliğini düşünmeden edemiyorum, bu her şeyi kontrol eder mi?
Acaba seninle ben, yapışmış çift kalple dürüst bir sevgi her şeyi kontrol eder mi?
Nedense o kalbini seve seve hazineyi bulamıyordum, bu beni çok yoruyor zamanla..
Ama içimdeki pusula daima seni gösterdiğinde, nereye gittiğimi kontrol eder mi?
Ve içmeyene de denir sarhoş,
Dostlarım beni meyhaneye çağırdığında
buluyorum bir bahane…
Geceleyin kahrımla seni seviyorum,
Oradan ayrılamaz dolunay ruhum. Mmm(2)
Kayıt Tarihi : 28.3.2019 19:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!