Gönlüm ateşlere yandı kebabı ben neyleyim
Gam küpünde sarhoş iken şarabı ben neyleyim
Her güzelin nazı varmış avunurmuş kendince
Avunduğum güzel benim civanı ben neyleyim
Nice zahmet çektiğimiz ölmeden bu can içinde
Vuslat bulup ölmeyeyim ölen canı ben neyleyim
Madem düştük aşk derdine gâh dilimiz giryân eder
Herkesin derdi kendine dermanı ben neyleyim
Su ile gönül mü yunar imanı beden mi tartar
Gönül iman etmedikçe imanı ben neyleyim...
Kayıt Tarihi : 13.2.2009 09:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ekrem Nalbantlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/13/sarhos-gonlum.jpg)
Kırgın, kızgın
Kavgalarım,,,,
derman oldu yoluma
ışık oldu gönlüme
şükrettim yaradana
Askin dergahinda yol alan her beser sasmasin insalalh, o sevda yolunda ilerleyen kula helal olsun.
TÜM YORUMLAR (5)