yaza karpuz taşıyan umutların
acelesi var yarınlara adım adım
duru bir gökyüzünün altında
kara bulutların dağılıp usuldan
dağ yamacı bir yalnızlığın kırsalında
sevinçli hayaller gönüllere çökerken
kavlı ateş gözlerimde kırmızı
ılık sıcaklığı gibi nefesin
gün yüzüne çıkmayı bekliyordum
özlemi sonlandırmıştım kendimce
kendimce küllerimden doğuyordum
ben seni ararken bulamıyordum
bulduğumda aramıyordum
garip tezatlara boğulmuştum
çoğu kez de sarhoştum
istanbul; 8.07.2023
Zeki TüyenKayıt Tarihi : 24.9.2023 14:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!