Sarhoş Şiiri - Mefail Özbek

Arpa ektin buğday biçmek istersin.
Sabah Öğle akşam içmek istersin.
Oğlum kızım bana çekmesin dersin.
Geleceğin içki şişesinin kollarında, sarhoş.

Ben içeyim, sen kadehimi doldur dersin.
Vazgeçmezsin hemde, kötülüğünden bahsedersin.
Her şeye rağmen, oğlum kızım içmesin dersin.
Yıkılmasını değil, ayakta durmasını öğren, sarhoş.

Düğünde bayramda bir kadehcik miş.
Vallahi arkası gelecek miş.
Yemin demiş ya, içerse söyleyecek miş.
Her gün aynı söz, yeter artık.
Sözünde durmasını öğren, sarhoş.

İçki masasında itibar var mış,
Onu ancak, onlar anlar mış.
Buna da böyle, candan inanmış.
Yaşadığın gibi inanmayı değil,
İnandığın gibi yaşamayı öğren, sarhoş.

Her gün akşam itip kakılır.
Meyhaneler dolaşılır, bakılır.
Bir yerde düşüp kalır diye korkulur.
Kötü örneksin desem, canın sıkılır.
Evde kalanları düşünmeyi öğren, sarhoş.