kış demez , yağmur demez
halinden hiç şikayet etmez.
geçmez susmanın mevsiminden
yüzünde koca bir gülümseme
söyler kendi türküsünü sardunyam
*
umurunda değildir
dünyanın süsü püsü
kavrulur kendi yağında
boşa çevirmez uzanan hiç bir eli
eski komşular gibidir sardunyam
*
erinemediyse çiçeklenmeye
uzanır parmaklarıma mahcup...
yapraklarının kokusunu bırakıverir
düştüğü toprağa iki elle sarılır
fedakar bir kadına benzer sardunyam...
______________(30.12.2017 güncesi )
Hümeyra GünKayıt Tarihi : 21.1.2018 13:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kış günü bahçedeki sardunyalar, kimi al , kimi pembe , kimi beyaz çiçekleriyle yapraksız kalan ağaçlara , 'pes etmeyin 'diyor sanki...Haliyle de övgüyü hak ediyorlardı. Gel gör ki eski komşuluklar, geçmişin mütevazi insanları, fedakar kadınları sardunyadan rol çalarcasına , ama biraz mahcupca, çekinerek ' biz de varız 'diye fısıldadılar... Yazmazsam olmayacaktı, borçlu kalacaktım bahçedeki sardunyalarıma... Bir de selam göndermek lazımdı , o güzel atlara binip giden , güzel insanlara... Elimde şu ara Şükrü ERBAŞ 'ın son kitabı var.( *kuş uçar kanat ağlar ) Orada diyor ki şair: _ Çocukluk unutulur mu hiç...İnsanın bütün yaşlarıdır.Geriye dönüp kendimizi sevdiğimiz, başkalarının kapısını araladığımız bitmez okuludur dünyanın. Çocuk büyür, yıllar sonra döner yine çocuk olur. Kendi içinde durmadan kendini doğurur. Çocuk olarak doğurur, yetişkin olarak doğurur.... Bunu yapmayan büyüklükten bir cehalet heyulası doğar, korku doğar, ölüm doğar________ ( *Usta'ya saygımla ) Bu durumda, "geçmişi özlemek, çocukluğumuza dönmek, geçmişin güzel insanlarını, güzel hasletlerini anımsamak bizi iyileştiriyor "desem yalan olmaz herhalde...

fedakar bir kadına benzer sardunyam...
Kimbilir belki de cefakarlığıyla,fedakarlığıyla,en bitkin en yorgun anlarında bile yüzünden hiç eksilmeyen o nurlu güleç yüzüyle annemi,onun nezdinde çilekeş kadınlarımızı anımsattığı için..Çok teşekkürler öğretmenim,bu güzel şiirinizle bizlere bunları yaşattığınız için,verdiğiniz emek için..
Kaleminize güzel yüreğinize sağlık canı gönülden kutluyor,selam,sevgi ve saygılarımı iletiyorum..İyiki varsınız..
Dayanıklı ve renk renktir...
Kadınlarda öyle hem cefa çekmeye çok dayanıklılar ve hem de herbiri ayrı bir çiçektir hayatın.
Bütün dünya onun görsel güzelliğinin peşindedir o neden dünyanın süsü püsü peşinde olsun ki!
Toprak, kadın ve sardunya üçü bir arada güzelliktir...
Toprak da kadın gibi anadır...Doğurur...
Sardunya, gül, çiçek, ağaç, buğday, insan....
Hepsi aynı türkünün birer yankısıdır çünkü...
Sardünyam derim sardunya çiçeğine....Dünyamı sarar benliği, kokusu ve güzelliğiyle...
Öğretmenim ne desem siz şiirde ve hikayesinde dersini vermişsiniz konunun...
Büyük bir zevkle okudum...Derin saygılarımla...
halinden hiç şikayet etmez.
geçmez susmanın mevsiminden
yüzünde koca bir gülümseme
söyler kendi türküsünü sardunyam
*
umurunda değildir
dünyanın süsü püsü
kavrulur kendi yağında
boşa çevirmez uzanan hiç bir eli
eski komşular gibidir sardunyam
*
erinemediyse çiçeklenmeye
uzanır parmaklarıma mahcup...
yapraklarının kokusunu bırakıverir
düştüğü toprağa iki elle sarılır
fedakar bir kadına benzer sardunyam...
Tam puanla lıstemdesın canım ablam
TÜM YORUMLAR (17)