Sardunyalar anne; masum bir yüzün ölü gözlerinde
İçi kan tutmuş apselerimizden merhamet istiyor.
Ya mezarlar gibi sonsuzluğa veda ettiğimiz
o inandığımız umudun çıplaklığından!
Ondan, ne istiyor? Yapraklar acıtıyor anne
Kefaretsiz beklentilerin acı toprakların da
İssızlık içinde kökler ne çok içime benziyor.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta