Sardıkça Hüzün Sarı Çuha/ Hızma

Çağırıyor içten bir ses
Gel… Gel diyor
Yırtıyor engelleri azimli tırnaklarımız
Çitler neylesin

Sardıkça gökyüzü öksüz seni beni
Dürdükçe ekmeğimiz yavan
Söndürmüyor kırkgeçit ateşimizi
Umman neylesin

Sardıkça ateşten gömlek
Hangi dağlarda ceylan hangi ovalarda çağlansın
Büker dudaklarını kudüm
Tokmak neylesin

Sardıkça aşk umarsız
Aştın mı yolları sırtında ağır yük
Aştın mı bendini dikerek surlara bayrak
Kırdın mı zincirleri özgürlük hakkımdır diyerek
Acze düşmüş kulluk neylesin

Sardıkça hüzün sarı çuha
Burnundan kıl aldırmaz
Takar altın gümüş hızma
Yeri dar oynayamaz sığamaz geniş kaba
Hercai çivisiz köstek vuslat neylesin

Aşk inceden kanar içimizde
Damarlarımızdan akar bozgun kan
Yalnızlığımız dipdiri soluğumuz kesik
Alevli deli nehir şaşkın bir sal
Dinleyiniz sesini ağlıyor koca balıklar
Haşhaş çiçeği dalda şeceresi esrik
Çarpıyor asi insani yıldırımlar
Güz yağmurları üşütüyor
Asılı boynuzumuzda
Rabıta eteği eksik
Sırtımızda ağır tay
Mühimmat
Delik deşik iç gömleğimiz
Hareler aldatıyor
Çıkarıp atamıyoruz
Yeryuvarlağının sonsuzluğuna

Dilsiziz. Kaybolmuşuz.
Kim arar kim sorar bizi
Sadakat zenne.
Bizar

Bilemedik kadir kıymet. Bilemedik
İçemedik kana kana heba oldu su.
Kırıldı fanus yüreğimiz
Cam kırığı dileklerimiz
Paramparçayız
Kim toplar bizi
Kim yapıştırır hayata
Kim
Münevver

2008