Sabahın gözleri çok sitahtı
Güneşi görmeden avuçları terlemişti çocuğun
Derken bir siren sesi
Ve devam etti,
Bin çocuk daha uyandı güneşsiz sabaha
Gözleri açılmadan düştüler ölümün kucağına.
Orada
Annelerini görmeyeceklerdi
Tecavüze uğramış annelerini
Süt içemeyeceklerdi parçalanmış memelerden
Orada
Ninniler duyacaklardı top sesleri yerine
Ve her zaman göreceklerdi
Kan yerine akan berrak suları
Alev sarısı yerine yeşili
Güneşin parıldadığı tepelerden.
Ölümsüzdü artık Bosnalı çocuklar
Nice göz aydınları onlara
Nice göz aydınları saraylarında oturanlara.
Bitti
Bitti çocuklar Saraybosna da...
Kayıt Tarihi : 4.4.2006 08:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)