Saray ve Adalet Şiiri - Önder Karaçay

Adliyenin koridorları
Arabistan'ın sokaklarına benziyordu

Evdeki kılık kıyafetini işe taşımışlardı
Peçeli kadınlar dosyamı taşıyorlardı

Bir kapıda Cumhuriyet Savcısı yazısı
İsimsiz asılı duruyordu

Bir duruşma sahnesiydi sanki hayat
Bu manzaradan adalet beklemek
İnsanı yoruyordu

Kimin adliyede çalışan
Kimin davalı
Kimin davacı
Olduğu karışıyordu

Saray yazıyordu kapısına
Hatta Adalet Sarayı
Başkentte yapılan saraySA
Adalet benim diyordu

Avukatım
Davamın netice alması için
Saraya yaz diyordu

Meğer ben
Sarayları karıştırmışım
Adalet sarayı yazan yere
Başvurmuşum

Yüreğimse gelecekse hak
Adaletten gelecek diyordu
Hak yerini bulana kadar
Kimseye teslim olmadan
Bekleyecek