Saray Şiiri - Eminnur Acar

Eskiye özenen, eskir
Doğru olan, dimdik ayakta durur
Dedem, kadıydı benim
Yediydi eşi, nereye baksam, akrabam

Astığı astık, kestiği kestik
Yok, kimseye hürriyet
Saray diyenin de, yıldız diyeninde
Giderdi, kellesi

Saray deyince, akla gelirdi harem
Harem, mahrem demek
Ne entrikalar, dönüyordu
Katli vacip dir diye, gitti nice kelleler

Kuldu halk, ne düşünmeli, ne konuşmalıydılar
Hastayı sakatı, evlendirdiler
Soyu belli olmayan, cariyelerle
Genetikten, bi haberdiler

Kolaymı öyle şah olmak, padişah olmak
Evlat kanına, ekmek doğramak
Yanlış oyunların, sonu mat olur
İnsanı insan görmek gerek

Tüm çukurlara beton dökmek
Tabancaların, kurşunlarını
İmha etmek, gerek ki
Artık beyinler, çalışsın.