Şarabın içindeki kader .
Dışındaki kadeh,
Boğazımdan içeri girince keder.
Aman bir acayip bu yalnızlığın sarhoşluğu
Ne zaman masadan kalkacağım belli değil.
Ne zaman yıkılacağım
aşkı anlatsın bana şarkılar
Kaybolmuş yalnızları yalnızlıkları değil.
Gel yeniden severim ben .
Gel yeniden de değişirim ben.
Küsme bana gitme dışarısı soğuk!.
Gel ateş vereyim ellerine,
Üşümüş yavrucaklar donuk.
Üzümün bunaltısı üzerim de.
Yine usandırmışım milleti
kalk diye bağırıyorlar bana sokağın bir köşesinde
Bir el ver bana kalkayım.
Ne yapacağımın fikri yok ki ben de
Ahmet Kaya 3
Kayıt Tarihi : 24.6.2019 22:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!