Şarabi Menekşe Şiiri - Nuh Karaaslan

Sessiz gecenin,
Beyaz tortusu süzülür…
Güneşe el açan yıldızların;
Yan bakan dolunayın, arasından...
Sevmeler,
Sığ süzgeçtir;
Beter yaşamların,
Arsız sevdalarına...
Her sevgili,
Adaklar adar, Tengiri'ye…
Kovalarla sırtlarında su taşıyıp;
Bereket diler;
Şarabi menekşesine…
Biraz daha su, şarabi menekşeye!
Açık artırmalı yaşam masasında…
Gerçekler ihalelerde,
Ki;
Satılıktır, tüm gerçekler.
Satılıktır!..
Sevdalar üzerine;
“Sır, parlak yıldızların kalayında/kayanında…”
Kimsesiz gecenin,
Beyaz tortusu süzülür...
Ve
Martılar uçar,
Deniz’in alaca karanlığına...