Sara Aşkı Şiiri - Dursun Özden 3

sara aşkı

ah ki; ah! yarda-hemen orda, esmer arda, kor ile karda, yaralı yar
ağıt-bozlak, kanayan şiiri yazan o kurşun kalem, kurşun ve kalem
bir türlü gelmeyen barışın-kirli savaşın kilidi, gönül evi açkısı alem

türkçe hoş kelam, o yazıcı kalem, kılıçtan ve kurşundan üstün mü?
kolonya halk cumhuriyeti'nin başkenti; hanya mı? yoksa konya mı?
yolum; obruk ve tuz diyarı konya'ya düştü ve sen bana küstün mü?

duygulandım, hüzünlendim yine, sevinçten ağladım, uzun an sonra
ahi evran, hoca nasreddin otağı, pir-erenler cemi, mevlana dergahı
semada semah döndüm-demlendim-ben gönlü varsıl derviş-fukara

ağlayan bulut-nadasta ak toprak-hububat-baht, kutsal sevdam kara
sen bana aldırma can-ben ki; anadolu ekini hasatında-şiir değirmeni
seni öğütüyor ve körpe sevdaları pişiriyorum ocakta, kucakta-bir ara

yeniden, yaren depreminde, ay sallandı ve bol karlı dağlar, bel verdi
şiir gücü-ben dağların desteği, dayan can, sevdalı-deli gönlüm yara
bu kanayan yitik aşkın şifası-dermanı sende, dokun bana-öp bir ara

o özgür düşlerin düşmeden dara, çığlık çığlığa-susma ve at bir nara
ömür dediğin-tek nefeslik tutkulu yaşam-o kutsal aşkı laskiye’de ara
o ibo aşkı, 4 bin yılın meşki, lacivert gözlü palmira, ah! meleğim sara.

dursun özden