Sar Usul Usul! Şiiri - Muhittin Alaca

Gurbeti bitirip, çok geç olmadan,
Bas kapı zilime, gir usul usul!
Mecalim tükenip, yüzüm solmadan,
Bak mahzun hâlime, gör usul usul!

Kaç vakit yolunu, beklediğimi,
Ayları yıllara, eklediğimi,
Adını sır gibi, sağladığımı;
Lâl olan dilime, sor usul usul!

Küllenmedi hâlâ, aşkın dumanı,
Belki de ömrümün, en son zamanı,
Onulmaz derdimin, sensin gümanı;
Sol yana elini, sür usul usul!

Çıkart bağrımdaki, hasret okunu,
Yaşatma bir daha, firak şokunu,
Duyayım yeniden, o misk kokunu;
Akşamın yeline, ver usul usul!

Ak et bütün matem, karalarımı,
Yok et tutan nöbet, saralarımı,
Canıma tak eden, yaralarımı;
Çıkar mendilini, sar usul usul!

Unuttur maziyi, çarçabuk atlat,
Vuslat kozasını, yar artık, çatlat,
Damardan uzunca, bir barak patlat;
Sazın bam teline, vur usul usul!

Yokluğunda yandım, hep için için,
Ayrılma yanımdan, olalım perçin,
Boynuma sımsıkı, dolamak için;
Her iki kolunu, ger usul usul!

Ölürsem bazen gel, yanı başıma,
Ceylan gözlerinden, dökme yaş ama!
Dokunup toprağa, mezar taşıma,
Bir demet gülünü, ser usul usul!

01.06.2022
Muhittin Alaca