Sar Sarabildiğin Kadar Şiiri - Ahmet Otman

Bir el uzanmış çok uzaklardan
Fırtınanın ıslık çalarak estiği anda
Tut o pamuk elleri
Okşa okşayabildiğin kadar...

Dayanmış başı dizlerinin üstüne
Gözleri bakıyorsa çok uzaklara
Okşuyorsan her bir telini saçının
Bak hasret dolu gözlerine
öp öpebildiğin kadar...

Çiçek misali bir tomurcuk
Suluyorsa her bir yaprağı
Yaşat ümit varsa
Aç kollarını ona
Sar sarabildiğin kadar...

Acı ile inliyorsa kalbi
çaresizliğin, acımasızlığın yanında
Sevgiye muhtaç bir yürek
Uzat ona ellerini
Sev sevebildiğin kadar...