Sapla Saman Şiiri - Eminnur Acar

Her an genişleyen bir evrenin parçasıyız
Yoksa, Erzurum'a yağan karı nasıl duyardı ayaklarımız
Evren, titreşim halinde,
Titrekleşmekteyiz,biz de birlikte

Çiçek,titrer açarken
Senin adını anınca titrerim,ben
İste, dile ne dileyeceksen, sanma ki duyulmazsın
Seni de duyar,kelebeğin kanat çırptığını duyan,

Yeter ki, hisset titreşimi
Kırk yıl önce ölen babamı, annemi
Başucumda bekler, sanki beni
Göz görmez elbette, lakin titretir tüm yüreğimi

İste ve yeter ki bil, kuralları
Tek bir insan, sarsar yerinden dünyayı
Akıl başta, yürekte aşk olsun, yeter ki
Ne güzel bir titreşim, ne güzel bir senfoni

Dur da bir dinle, orkestrada sende varsın
Hep de olacaksın, Som dur, Yaratan
Ne dışarıdan giren, ne içeriden olur, çıkan
Gerçekleri fark etmeyenlere gelir,ölüm

Yağmur toprağı diriltir,
insan unuttuklarını hatırlarsa dirilir
Nebiler hatırlatmaya gelir
Sapla saman böylece ayrılır