Sapan Ve Çocuk Şiiri - Gani Aslangöz

Ben evimizi yeşile ya da maviye boyayacağım dedi çocuk
Orman sanırlar belki ya da deniz, bilmezler o zaman bir ev olduğunu
Ya da dünyanın bütün çocuklarına kaçın diyeceğim evlerden
Evlerinizden kaçın dağlara ve bilin dağların çocukları koruduğunu

Kitaplarım yandı dedi çocuk, defterim yandı ve kalemim kırıldı
Şimdi yarım kalmış kalem kağıtla mektuplar yollayacağım
Saklayın diyeceğim dünyanın bütün çocuklarına kitaplarınızı
Ben büyüyünce dedi çocuk, sağlam kitaplar yazacağım

Kırmızı bulutlardan dedi çocuk, kırmızı yağmurlar yağar
Garip bir kırmızı bu, değdiği yeri morartan ve karartan
Havai fişek gibi değil dedi çocuk, vallahi havai fişek gibi değil
Sığındığımız ve özgürleştiğimiz gece karanlığını aydınlatan

Yaz ortasında yağmur yağarsa dedi çocuk, çıkmayın sakın
Yağmur yağarsa ellerinizde yanaklarınızda yara bereler
Çok uzaklarda en yukarılarda dinmezmiş diyor ağabeyim
Dünyanın o ucunda yağarsa ne yapar çocuklar ve kelebekler

Sapanlarınızla kuşları vurmayın dedi çocuk, masum kuşları
Kuşlar vurulduğunda yürekleri annemin yüreği gibi çarpar
Ey dünyanın bütün çocukları, kardeşlerim, arkadaşlarım
Sadece dedi çocuk, yıkım gibi gelen tanklar içindir sapanlar