Şanslısın Evlat Şiiri - Kasım Kobakçı

Şanslısın evlat, çok şanslı,
Dünyanın kargaşa içinde olduğu bir dönemde doğdun,
Efendilerini doğurdu artık analar,
Şeytanların saz çaldığı bir dönemde doğdun.

Selam versen birine borçlu olursun,
Haksızlığa tahammül edemez, gıcırdatırsın dişini,
Bir gün olur ki tatlı hayatından sıkılırsın,
Adaletin öldüğü zamanda doğdun.

Kırk komşulu evde selam vermez kimse sana,
Ölsen kimse kapını çalıp sormaz,
Belki de seni mezara koyan yakının olmaz,
İnsanlığın tükendiği bir zamanda doğdun.

Sevgiler sahte, sözler yalan,
Minareyi kılıfsız çalanların arttı sayısı,
Kardeşini üç kuruş karşılığında satanların,
Tilkinin payları bölüştürdüğü dönemde doğdun.

Pancar karpuz diye satılır piyasada,
Ölüler öldükleri için sevinirler mezarda,
Gözlerini kaçırır kahramanlar, gönderilirler sürgüne,
Dünyanın tersine döndüğü zamanda doğdun.

Durum bildiğin gibi değil, dikkatli ol,
Her köşede pusuya yatmış tehlikeler,
Yetmiş iki milletin her biri bir yol izler,
Şeytanların güldüğü zamanda doğdun.

Eğer verirsen borç, isteme unut,
Bela sokaklarda dolaşır, endişelenme,
Başın beladaysa eğer yardım isteme,
Köpeklerin kızıştığı zamanda doğdun.

Müminim deyip puta taparlar,
Açız deyip Bodrum'da tatil yaparlar,
Osmanlıya günde beş öğün sayarlar,
Tam da kelimelerin bittiği zamanda doğdun.