Şairler kolay ölmez Şiiri - Veysel Çakır

Şairler kolay ölmez
Herkese nasip olmaz belki de şanslı kulum
Yaradan’ımdan sonra yeni baştan yarattın
Şairler meclisine nerden uğrardı yolum
Tanıtıp eşe dosta göğsümü de kabarttın

Çekilen çileleri anlatmak meziyeti
Duyduğum ıstıraba herkesçe dendi İlham
İklim iklim dolaştı hicranın eziyeti
Avuç açıp elimi ediyordum istirham

Kaç kere yalnız kaldım koskoca sokaklarda
Ne kimseleri gördüm ne kimse beni gördü
Ter içinde uyandım günlerce şafaklarda
Ben talihe kırgındım talihse bana kördü

Bir kere sevinmedim kaybettiğimi bulup
Hecelerin içinden nehirler akıyordu
Rahat yüzü görmedim şöyle bir nefes alıp
Ateş beni üşütüp mısralar yakıyordu

Görülmeyeni gördüm bilinmeyeni yazdım
bu sayede yükselip arşa değiyor başım
Gizlenip kabuğuma sonra kükredim azdım
Duydum duyulmayanı akarken kanlı yaşım

Bundan hep dile geldim bundan bülbüle döndüm
Dert söyletir insana gülenler bunu bilmez
Her gün sana geç kaldım, her gün ben sende dündüm
Tutulduğum teselli şairler kolay ölmez

Herkese nasip olmaz belki de şanslı kulum
Yaradan’ımdan sonra beni baştan yarattın
Şairler meclisine nerden uğrardı yolum
Tanıtıp eşe dosta göğsümü de kabarttın
26/12/2023 Veysel ÇAKIR