Evvel Gülistan da,bendim Gülüşan
Şimdi ne dost kaldı,ne bağ,ne nişan
Yorgunum,yılgınım,ruhum perişan
Çağırsaydın bahtıma şansım olurdun.
Kendi öz vatanımdan, yaban kaçağım
Kırdılar hem yoldular,dalım burçağım
Ateş gibi bir nehr akıyordu
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Devamını Oku
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta