Şans değil Şan Şiiri - Urungu Şad

I

Gayri Türk’ler oldu kağan
Türk’ün hâli yok soran!
Bir rüyâ içindeyiz sanki…
Ama bu gördüğümüz yalan!

Nerede peki gerçek olan?
Yüce Türk’ü kutlu kılan
Değerler nerde? Nerde gömülü
Onca şan, onca destan?

İt’i Kurt’a baş kılan,
Bizi yemlihe uykusu’na boğan
Ve uyandırmayan nedir, kimdir?
Kaderse kahpe, Tanrıysa sanan.

II

Uyan ey Türk, uyan!
Sensin, kendini umutsuz bırakan.
Sensin, asâletinin dizginlerine gem
Vurup tabiâtın işleyişini yavaşlatan!

Tabiât ki, Türk’ün olan.
Türk ki, farkında olmayan
Soyunun Türklüğünün! Oysa ki,
Bu kanın rengi şan!
Akışı yâr için…
Adı Turan!