Sanrı Şiiri - Semih Eroğlu

Doğdu,
Korkarlardı dokunmaya..
Hemen gider dercesine..
Öğretildi kendisine kendisinden öncekinin..
Masumdu küçüklüğü..
Büyüdükçe kök saldı, toprak değil dünyaya..
Sonsuz yaşam hissi kaplarken yüreğini..
Ezdi.
Kendinden olmayanı.
Ezdi bakmaya doyulmayan bahar çiçeklerini..
Ezdi aynısına inanmayanı, aynısı gibi tapınmayanı..

Bitti.
Okyanus damlasını aldı.
Anlatıldı kendisinden sonra gelene...