Sanman Bizi Kim Şîre-i Engûr İle Mestiz

1

Sanman bizi kim şîre-i engûr ile mestiz
Biz ehli harâbâtdanız mest-i Elest'iz

Ter-dâmen olanlar bizi âlûde sanır lîk
Bizi mâil-i bûs-ı leb-i câm ü kef-i destiz

Sadrın gözedüp neyliyelim bezm-i cihânın
Pây-ı hum-ı meydir yerimiz bâde-perestiz

Mâil değiliz kimsenin âzârına ammâ
Hâtır-şirken-i zâhid-i peymane-şikestiz

Erbâb-ı garaz bizden irâğ olduğu yeğdir
Düşmez yere zîrâ okumuz sâhib-i şastız

Bu âlem-i fânîde ne mîr ü ne gedâyız
Âlâlara âlâlanırız pest ile pestiz

Hem-kâse-i erbâb-ı diliz arbedemiz yok
Meyhânedeyiz gerçi velî aşk ile mestiz

***

Bizi üzüm suyu ile sarhoş oldu sanmayın.
Biz meyhane sakinleriyiz ama bezm-i elest sarhoşlarıyız

Etekleri bulaşmış olanlar bizi de bulaşmış sanırlar ama.
Biz yalnızca aşk kadehinin dudağını ve elin ayasını öpmeğe düşkünüz.

Bu dünya toplantısında başköşeyi gözleyip de ne yapalım!
Biz şaraba taparız. Yerimiz meyhanedeki şarap küpünün dibidir.

Biz kimseyi incitme, gönlünü kırma niyetinde değiliz, ama.
Aşk kadehini kıran ham sofunun, hatırını kırarız.

Garaz sahiplerinin bizden uzak olması iyidir.
Çünkü biz şast sahibiyiz, okumuz yere düşmez.

Bu fani dünyada ne efendi ne de köleyiz.
Büyüklenenlere büyüklenir, alçak gönüllülerle alçak gönüllü oluruz.

Gönül ehliyle kadeh arkadaşıyız. Kimseyle kavgamız yok.
Her ne kadar meyhanedeysek de ilahî aşk ile sarhoşuz.

Şast: Okçuların başparmaklarına taktıkları yüzük

Çeviri: Orhan Balkarlı