Ne aradığımda duydun sesimi...
Ne düştüğümde tuttun elimi.
Çocuk gibi ağladığımda bile,
Silmeliydin gözlerimin nemini.
O halde sana nasıl güveneyim.
Kırıp döktüğün bu kalbi,
Bir daha sana nasıl vereyim.
***
Ben deryada boğulurken,
Yağmur olup üzerime yağıyordun.
Ben ateşlerde yanarken,
Kor olup içime düşüyordun.
Üşesem buz gibi soğuktun,
Toprak olsam,
Ayağınla çiğneyip geçiyordun.
O halde sana nasıl güveneyim.
Kırıp döktüğün bu kalbi,
Bir daha sana nasıl vereyim.
***
Sadece bir kere merhamet et.
Maziye bir bak sonra istersen,
Yaptıklarını yine inkar et.
Lakin bil ki benim gücüm kalmadı.
Yakıp yıktığın,
İçini boşalttığın bu canı,
Ölüm bile beğenip almadı.
Sanma ki bundan böyle yaşıyorum,
Sadece toprağa karışacağım,
O kutlu güne kadar.
Hayatın ağırlığını taşıyorum.
Kayıt Tarihi : 30.11.2018 13:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne aradığımda duydun sesimi... Ne düştüğümde tuttun elimi. Çocuk gibi ağladığımda bile, Silmeliydin gözlerimin nemini. O halde sana nasıl güveneyim. Kırıp döktüğün bu kalbi, Bir daha sana nasıl vereyim. *** Ben deryada boğuluyorken, Yağmur olup üzerime yağıyordun. Ben ateşlerde yanarken, Kor olup içime düşüyordun. Üşesem buz gibi soğuktun, Toprak olsam, Ayağınla çiğneyip geçiyordun. O halde sana nasıl güveneyim. Kırıp döktüğün bu kalbi, Bir daha sana nasıl vereyim. *** Sadece bir kere merhamet et. Maziye bir bak sonra istersen, Yaptıklarını yine inkar et. Lakin bil ki benim gücüm kalmadı. Yakıp yıktığın, İçini boşalttığın bu canı, Ölüm bile beğenip almadı. Sanma ki bundan böyle yaşıyorum, Sadece toprağa karşışacağım, O kutlu güne kadar. Hayatın ağırlığını taşıyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!