Sanma Gönlüm Uslandı Şiiri - Sinan Karakaş

SANMA GÖNLÜM USANDI

Yokluğunla yaşamak, ölümden daha beter,
Hasretinle yüreğim, tutuştu od'a yandı,
Böyle giderse eğer, ölümüm ile biter,
Saçımdan tırnağıma, bedenim seni andı.

Sen yoksan ben de yokum, sensiz yaşayamam ki,
Sevgin ile hemhalım, bu aşka doyamam ki,
Her anım yıla döndü, anları sayamam ki,
Bilmem bu güne kadar bu can nasıl dayandı.

Bari rüyalarıma gel, seni orda göreyim,
Senin ile rüyada, bir dem safa süreyim,
Yoksa Nesimi gibi, ben derimi düreyim,
Bu can bugünden değil, sana dünden hayrandı.

Sustum artık inan ki, yüreğim konuşuyor,
Dışım ateş içinde, bil ki içim üşüyor,
Aklımı da kaybettim, ellerse gülüşüyor,
Ölümü kabullendim, sanma gönlüm usandı...........İNSANİ