Topla döktüğün incileri, bırak ırmaklara
Yaşasın bozkırların kanayan yarasında
Uzansın elim ahdı vefa dostlara
Kızarsın, açsın sulak alanlarda
Çiz hayalini, benim bacım
Yıpranmış, hırpalanmış olsa da yapraklara
Eğme başını, ezdirme kendini! leş bekleyen çakallara
Hadi haykır, kükre çift başlı kartalım! Düşme sakın ayaklara
Senden uzakta, seni seven korkusuz bir yürek
Sil gözyaşlarını, tut gönlünce bir dilek
Seninle var oldu bunca bir millet
Söndürme hilalini, sonuna kadar diret
İçim kan ağlıyor, o çekiç gözlü, al yazmalı yâre
Neredeydik, nerden düştük bu hale
Altın yurdun yıkılmış, olmuş virane
İçini ferah tut! Bir gün geleceğim o şanlı diyare
Kayıt Tarihi : 9.5.2017 21:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!