Şanlı Toprak Şiiri - Zambak Yapragı

Kızıl kanı kana kana içmiş toprak,
Dalgalanır semada şanlı sancak.
Yiğit taze canını verirde ancak,
Vermez bu zümrüt vatanı,
Bilse ki bin kanlı pınar göğüsünde çağlayacak.

Uyan bedeni topraklara sarılmış asker,
Bak vatan için ağlıyor şimdi gözler.
Doyulmuyor şanına boğaza diziliyor sözler,
Şanlanır her al damlanda yattığın şu makber.

Ah neler gördü o 20.asır.
Korkma yiğidim! Düşman cesarete kısır.
Her tevhidte o topraklar sarsılır.
Sana yar olacak toprağa makberler kazılır.

Kimi 15 inde,kimi 40 ında,
Kiminin tüyü bitmemiş,kiminin akı şakağında,
Kimi Seyyit lerin terazidir imanı bağırda,
Tartılır ki bir zerre duruyor Seyyit in sırtında...

Kızıl yakamoz sardı boğazı,
Neferin serinde hançer kanlı,
Çıkarmaya güç var mı?
Mahşere allı şehit hatırası.

Sen yeşili kurumuş toprağı al kanınla suladın,
Sen namahrem elleri ateşe buladın,
İşaret parmağın kalem,mürekkebin kızıl kanın,
Sen Çanakkale de nice destanlar yazdın...